Centrum Kongresowe w Krakowie

Projekt konkursowy - III nagroda październik 2007 r.

Autorzy: dr inż. arch. Marek Kozień, dr inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, mgr inż. arch. Katarzyna Kozień-Kornecka.
Współpraca: arch. arch. Małgorzata Szewczyk, Michał Rączka, Magdalena Habrat – Rączka, Joanna Filipek, Michał Kornacki.
Akustyka: Jan Rączy, Grzegorz Sznyterman

Pow. działki: 1.14 ha.
Pow. działki : 11 084 m ².
Pow. zabudowy: 8 201 m ².
Pow. całkowita: 38 818 m ².
Pow. użytkowa: 29 234 5 m ².
Kubatura : 209 768 m ³.

Koszt inwestycji: 190.000.000 zł. netto (bez VAT)

Sala Audytoryjna: 1 800 miejsc

Sala Duża: 600 miejsc Sala Kameralna (wielofunkcyjna): 260 miejsc

Opinia Sadu Konkursowego
"Projekt otrzymał nagrodę za:
Interesującą próbę integracji terenu centrum w formie tarasów tworzących nową topografię miejsca; Za stworzenie wielopoziomowej przestrzeniu publicznej wspinającej się na dach budynku; Za klarowne rozwiązanie funkcjonalne podstawowych elementów programu; Za syntetyczną formę w wystrój Sali audytoryjnej podkreślający jej kongresowy charakter."

Opis autorski:

Rozpięte nad terenem lokalizacji jednorodnie formalnie ukształtowane przekrycie wyprowadzono z przekształceń płaszczyzny poddanej zabiegom cięcia, rozsunięcia a następnie powiązania płaszczyzną "grzebieniową". Zasada cięcia i rozsuwania to wynik analizy potrzeb technologicznych sal Centrum oraz przyjętej idei pasmowego, uporządkowanego systemu funkcjonalnego.

Ograniczenia sytuacyjne narzuciły zasadę układu wznoszących się elementów: placowych w kierunku W-Z zgodnym z zasadą układu funkcji.

Płaszczyzna przekrycia oraz kształt działki określił kierunki pełnego otwarcia obiektu na północny wschód i zachód. Takie ustawienie okazało się najwłaściwsze dla otwarcia widokowego z foyer i galerii piętrowych Sali audytoryjnej na pełną panoramę Wawelu i Kazimierza oraz przeciwlegle otwarcie widokowe dla foyer sali dużej w kierunku Kopca Kościuszki oraz kościoła dębnickiego. Podstawowym założeniem projektu jest ustawienie liniowe wszystkich sal centrum i zestawienie ich do siebie scenami dla prostego ich wzajemnego powiązania ze strefą magazynów i obsługi technicznej.

Celem uniknięcia krzyżowania ciągów transportu dekoracji od ciągów komunikacji wewnętrznej aktorskiej przyjęto zasadę ich rozdzielenia i ustawienia liniowego tych ciągów po przeciwnych stronach scen.